adaptacja trzylatków


SZANOWNI RODZICE !

Pierwszego dnia do przedszkola należy przynieść :

Dla dziecka:

  • Podpisaną piżamkę i kapcie
  • „Przytulankę” która będzie stanowić „ kawałek domu”

Rodzice przynoszą ze sobą:

  • Pewność , że dziecko sobie poradzi
  • Zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola
  • Uśmiech na twarzy celem przekazania dziecku dobrych emocji.

A oto kilka propozycji, które naszym zdaniem mogą ułatwić dziecku start w przedszkolu:

  • Stosujemy w przedszkolu krótkie pożegnania w szatni , zapewniając jednocześnie dziecko o swej miłości i o tym, iż zostaną zabrane o ustalonej porze. Zawsze można wrócić i w sposób niewidoczny dla dziecka obserwować jego zachowanie
  • Nie okazujemy dziecku naszych rozterek, bo przekazujemy mu wtedy nasze lęki
  • Najlepiej jeśli przez pierwsze dni do przedszkola przyprowadza rodzic, silniejszy emocjonalnie
  • Pozostawiamy w szatni swojemu dziecku zestaw rzeczy do przebrania i nie martwimy się , bo gdy dziecko będzie miało „ kłopot” zawsze mu pomożemy
  • Nie dajemy dziecku drobnych zabawek, gdyż mogą się zagubić
  • Pamiętamy o wygodnym, łatwym do zakładania i nie stanowiącym problemu z pobrudzeniem ubraniu
  • W początkowy okresie staramy się odbierać dziecko wcześniej, ponieważ okres przebywania poza domem wydaje się dziecku niezmiernie długi
  • Nie mówimy dziecku, że przyjdziemy po niego wcześniej jeśli jest to niemożliwe
  • Nigdy nie straszymy dziecka przedszkolem
  • Nie składamy dziecku obietnic których nie możemy dotrzymać
  • Przyzwyczajamy do urozmaiconych potraw, kończymy rozdrabnianie pokarmów oraz karmienie butelką.
  • Wdrażamy dzieci do przestrzegania umów i zasad
  • Przyzwyczajamy do samoobsługi – pozwólmy dziecku samodzielnie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się
  • Odzwyczajmy od nocnika i smoczka
  • Uczmy dzieci , że zawsze i ze wszystkim mogą się zwrócić do nauczyciela bądź innych pań z przedszkola

Drodzy Państwo , wy również rozmawiajcie i wyjaśniajcie swoje wątpliwości na bieżąco, gdyż od właściwej komunikacji obu stron uczestniczących w rozwoju dziecka zależą wyniki pracy wychowawczo-dydaktycznej z dziećmi.

Życzymy Państwu oraz sobie miłej i owocnej współpracy.

DRODZY RODZICE!

Debiut w przedszkolu to niełatwa sprawa! Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania. Jednak nie ulegajcie dziecku, nie zabierajcie do domu nawet wtedy, gdy błaga, płacze. Nie cofajcie raz podjętej decyzji. Takie sytuacje będą się powtarzały, a dziecko jest mądre i będzie wykorzystywać waszą słabość. Oczywiście ze szkodą dla was, ale i też dla niego. Do tego typu sytuacji musimy przygotować zarówno siebie, jak i dzieci, wtedy łatwiej przeżyjemy ten trudny dla wszystkich okres.

SPRAWDZONE RADY I WSKAZÓWKI

1. Raz podjęta decyzja powinna być konsekwentnie realizowana. Rodzice muszą być przekonani, że pójście dziecka do przedszkola jest decyzją najlepszą zarówno dla nich, jak i dla niego. Jeżeli chcemy, żeby dziecko przyjęło naszą decyzję z ufnością, bezwzględnie nie możemy okazać mu naszego wahania i wątpliwości. Na pewno trzeba dziecko oswoić z myślą pójścia do przedszkola i cierpliwie tłumaczyć: Mama chodzi do pracy. Tatuś też chodzi do pracy. Siostra chodzi do szkoły. W domu nikogo nie ma i dlatego ty musisz chodzić do przedszkola.

2. Nastaw dziecko pozytywnie. Opowiadając dziecku o przedszkolu, mów tylko pozytywnie, np.: W przedszkolu jest dużo dzieci, które bawią się kolorowymi zabawkami. Jest tam bardzo wesoło i przyjemnie. Dobrze jest też powiedzieć dziecku, kto będzie je zaprowadzał do przedszkola, a kto odbierał. Ważne, by zawsze trzymać się ustalonego porządku.

3. Naucz dziecko samodzielności. Pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu to duży stres, który narasta w przypadku, gdy dziecko jest mało samodzielne. Aby ten stres choć trochę zminimalizować, należy wcześniej zadbać, by dziecko (na miarę swoich możliwości) radziło sobie w takich sytuacjach, jak:

  • Zgłaszanie potrzeb fizjologicznych.
  • Samoobsługa w toalecie (wycieranie pupy, podciąganie majtek, spuszczanie wody).
  • Ubieranie i rozbieranie się w sali (szatni).
  • Siedzenie podczas posiłku przy stole, trzymanie łyżki.
  • Samodzielne jedzenie.

4. Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, tylko czule, ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie jest wskazane przyprowadzanie dziecka do przedszkola w ostatniej chwili, gdyż pośpiech podczas rozbierania i zniecierpliwienie temu towarzyszące wprowadzają dziecko w stan niepokoju i pobudzenia. Pożegnanie z dzieckiem powinno być czułe, ale krótkie. Dobrze jest powiedzieć dziecku: Przyjdę po ciebie po leżakowaniu… Jak zjesz podwieczorek, będę na ciebie czekała w szatni. Bardzo ważne jest dotrzymywanie słowa, ponieważ daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa i zarazem pewność, że rodzic przyjdzie.

5. Poświęć dziecku więcej czasu niż zwykle. Pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu to trudny okres dla rodziców i dzieci. Trzymając dziecko na kolanach zapytaj: Co robiłaś dzisiaj w przedszkolu? Jak ma na imię twój nowy kolega? Nie należy natomiast zadawać pytań typu: Co dzisiaj jadłaś na obiad? Zjadłaś wszystko, co pani nałożyła? Czy pani cię karmiła? Odpowiedzi na te pytania są ważne, ale tylko dla rodziców, nie dla dziecka. Na te pytania rzetelnie odpowie nauczyciel. W rozmowie z dzieckiem należy położyć nacisk na jego samopoczucie w przedszkolu, relacje z kolegami, podejmowane zabawy oraz na zaradność życiową.

6. Pluszowa zabawka pomoże przetrwać trudny czas. Dziecku łatwiej będzie przeżyć rozstanie z rodzicami i chętniej wejdzie do sali zabaw, trzymając pod pachą swojego pluszaka. Zabawka będzie mu przypominała dom rodzinny. Należy jednak pamiętać, żeby nie wsuwać do kieszonki dziecka malutkiej zabawki, którą łatwo zgubić, np. z jajka niespodzianki, bo to wywoła nową falę rozpaczy.

7. Przyzwyczajaj dziecko do przedszkola stopniowo. Małe dzieci szybko się męczą z powodu nadmiaru wrażeń i hałasu. Dlatego należy je przyzwyczajać stopniowo wydłużając czas pobytu.

8. Nauczyciel zna twoje dziecko rozmawiaj z nim i ufaj mu. Dzieci po powrocie z przedszkola najczęściej opowiadają o różnych wydarzeniach, które miały miejsce w przedszkolu. Porozmawiaj z nauczycielką, jeżeli pewne fakty i zdarzenia budzą twoje wątpliwości, wydają ci się niewiarygodne albo cię cieszą. Niektóre dzieci mają wybujałą wyobraźnię i rozbudzoną fantazję. Dlatego weź poprawkę na to, co dziecko opowiada.

TYLKO WSPÓŁPRACA Z NAUCZYCIELKĄ, OPARTA NA WZAJEMNYM ZAUFANIU, PRZYNIESIE OCZEKIWANE REZULTATY.